Po latach uzależnienia od alkoholu i toksycznych związkĂłw Niki decyduje się pokierować własnym życiem. Udaje się jej zapanować nad chaosem, a kiedy na dodatek spotyka prawdziwą miłość i rodzi śliczną cĂłreczkę, wydaje się, że po latach chudych, nadeszły lata tłuste i nic już nie będzie w stanie zakłĂłcić idylli. A jednak nic bardziej mylnego. Dwa serduszka na monitorze USG wywracają wszystko do gĂłry nogami, a narodziny bliźniąt powodują, że uporządkowane z takim trudem życie Nikki znowu wymyka się spod kontroli. Chłopcy przychodzą na świat z tajemniczą chorobą, życie rodzinne koncentruje się od tego momentu wokĂłł inkubatorĂłw na oddziale intensywnej terapii. Dramatyczna walka o ocalenie chłopcĂłw wyciska piętno na całej rodzinie, a seria tragicznych wydarzeń powoduje, że nic już nigdy nie będzie takie samo. Smutna i wzruszająca opowieść dająca nadzieję. Nikki udowadnia, że nawet pośrĂłd najczarniejszych chmur można dostrzec światło.

Wruszająca opowieść o prawdziwych losach chłopca, ktĂłry z pomocą wiernego psa pokonał chorobę. Nasz świat wygląda zupełnie inaczej z perspektywy autystycznego, bardzo wrażliwego dziecka. Książka Nuali Gardner pokazuje, jak trudno jest być odpowiedzialnym rodzicem i jak cudowne staje się życie, gdy po miesiącach nieudanych prĂłb, nagle udaje się nawiązać kontakt z własnym dzieckiem. Zasadnicza pomoc przychodzi ze strony nowego członka rodziny - psa Henry`ego. To on staje się pośrednikiem umozliwiającym autystycznemu chłopcu edukację i wejście w świat innych dzieci. Na końcu książki dorosły już dziś syn GardnerĂłw, Dale, wyjaśnia, dlaczego kiedyś świat go przerażał; co zawdzięcza Henry`emu, a co rodzicom...

"Oddaj mi dzieci" to porywająca relacja heroicznego poszukiwania prowadzonego przez Donyę al-Nahi w celu odnalezienia syna i cĂłrki, dwojga z czwĂłrki dzieci porwanych przez jej męża Irakijczyka. Przesycona dramatyzmem, wzruszająca, lecz także inspirująca opowieść o tym, jak determinacja i odwaga kobiety w obliczu wyjątkowo trudnych okoliczności doprowadziła do połączenia rodziny.

PodrĂłż to bezpośrednia relacja Tony`ego Blaira, w ktĂłrej opisuje on lata sprawowania władzy, wspominając także o innych etapach swojego życia. W książce tej po raz pierwszy mĂłwi o roli, jaką odegrał w kształtowaniu najnowszej historii od śmierci Diany do wybuchu wojny z terroryzmem. Ujawnia kulisy podejmowania decyzji niezbędnych do zreformowania partii, złożonych stosunkĂłw ze swoimi politycznymi wspĂłłpracownikami, takimi jak choćby Gordon Brown czy Peter Mandelson, długotrwałych i wyczerpujących negocjacji pokojowych podczas konfliktu w Irlandii PĂłłnocnej, sporĂłw dotyczących edukacji i służby zdrowia, procesu wcielania w życie największego od 1945 roku programu reform w sektorze służb publicznych, a także swoich relacji z innymi przywĂłdcami na arenie międzynarodowej, od Mandeli i Clintona począwszy, na Putinie i Bushu skończywszy. Dokonuje dogłębnej analizy własnego przekonania o etycznej konieczności interwencji, ktĂłra doprowadziła go do podjęcia decyzji o udziale w wojnie w Kosowie, Sierra Leone, Afganistanie i - co wzbudza największe kontrowersje - w Iraku.
PodrĂłż to książka o naturze władzy i o wykorzystywaniu jej w polityce. Szczerze, bezkompromisowo, nieraz nawet z lekką nutą drwiny Tony Blair szczegĂłłowo rejestruje wzloty i upadki swojej kariery politycznej, byśmy lepiej mogli poznać i zrozumieć go jako człowieka, polityka i męża stanu. Wnikliwie bada wyzwania stojące przed każdym liderem, wyjaśnia, dlaczego przeciwstawiał się opinii publicznej w obronie tego, w co wierzy. Wybiega rĂłwnież myślami w przyszłość, w kierunku kształtujących się międzynarodowych relacji politycznych i gospodarczych w kontekście podstawowych globalnych problemĂłw i zawiłości wspĂłłczesnego świata.
Niewielu brytyjskim premierom udało się wytyczyć kierunek rozwoju własnego państwa tak, jak to zrobił Tony Blair. Jego dokonania oraz dziedzictwo polityczne z pewnością jeszcze przez długie lata będą stanowić przedmiot ożywionej dyskusji. PośrĂłd milionĂłw słĂłw, jakie o nim napisano, zawartość tej akurat książki jest wyjątkowa, bo to jego podrĂłż opisana jego słowami.

Rozsypujący się dom. W pustych pokojach piec chlebowy, złamana łopata, gliniane dzbany, ktĂłre wciąż cierpko pachną oliwą. W szafach zostały ubrania, na kredensie stoi milczący budzik, na ścianie wisi obrazek wycięty z gazety. Dom otaczają wąskie ścieżki. Jedna wiedzie stromo w dĂłł do wioski, inna, kręta, prowadzi do rozsypujących się chat i wyżej, w gĂłry...

Julia Blackburn przyjechała do Ligurii, regionu na pĂłłnocy Włoch, w 1999 roku. Mieszkańcy wioski, w ktĂłrej się osiedliła, wkrĂłtce zaczęli jej opowiadać historie ze swojego życia. Jeszcze do niedawna większość z nich była mezzadri, "pĂłłludźmi" należącymi do lokalnego padrone, ktĂłry wymagał od nich dzielenia się wszystkim, co mieli - nawet piękną żoną czy cĂłrką. Gdy wybuchła wojna, znaleźli się w sercu walk faszystĂłw i partyzantĂłw. Były to czasy śmierci, strachu, głodu, ukrywania się w gĂłrach. Spisz to dla nas - powiedzieli Julii - bo w innym razie wszystko przepadnie.